Untitled

Taken at u&me spa

Yeah I'm really struggling to write and make it entertaining :)

Reading some doc to write script :D

Baby Nalyn in her fifth Month ( ^^ ) 💚💜💙❤

My lovely daughter

First photo I took with my lovely daughter at her 1 month & 7 days . Hope she grow up wise smart pretty nice & obedient :) love her very very much.

First time wearing Couple Tshirt

" @ my Mom&Dad in Law's House "

I got honey this vietnamese flag Tshirt as gift from Hanoi.

and Honey is happily wearing it @once.

However I believe it isn't his fav , as since then he never asked to wear it again haha..

The day we visited his mom, She was quite surprised seeing us wearing couple Tshirts like teenagers and she asked "What's with these Tshirt?" I guess cuz she didn't know I went to Hanoi.

This photo was taken by my 5 year-old niece , I believe she could have done better job, just that she wasn't so familiar with camera before .

Feel like I have to take teach her to take good photo, so I can have more photo with Honey Luy.

Interesting shooting during our Trip.

House along the national road usually stands alone .

it's showing us raining is ahead .

Don't drive fast in this area , cuz Cows might walk on the road.

Love blue sky.

Recently it's hard to find the clear sky like this .

quiet life style of the villager man.

ត្របែកដែលបងលុយណាចង់ទិញខ្លាំង⁣ នៅឧត្តុង្គ ។

I love sweet cakes.

Sushi , Luy's favorite .

Angry Cat in Pagoda.

The Cambodian Pchum Ben Festival: Feeding the Ancestors (Khmer Pchum Ben Festival)

The fifteenth day, of the tenth month, of the Khmer calendar marks the Pchum Ben festival. This is a time when the spirits of the dead ancestors walk the Earth. And the living can ease their suffering by offering them food to eat.

At four in the morning, nearly all of the residents of Phnom Penh gather at the temple with offerings of rice, which they toss on the ground, feeding the dead ancestors.

“ Some of the ghosts have small mouths,” one man explains. “ So we have to use special rice.”

Many of the people throw sticky rice, which, apparently is easier for the spirits to consume.

According to Buddhist beliefs, the lives that we live, after death, are predicated by the actions that we took when we were living. Minor infractions would be punished with small punishments, such as being an unattractive ghost or having a small mouth. With a small mouth, it is hard to eat. Other, more severe, punishments could include being crippled or having no mouth at all.

At 8:00 AM, people return to the temple, with offerings for the monks. “ They don’t just give food,”

At 8:00 AM, people return to the temple, with offerings for the monks. “ They don’t just give food,” explains Mey Sameth, who was a monk for seven years. “ They bring money and other things as well. As a monk we looked forward to this period all year long, because we could get new clothing and good food.”

At 10:00 the people return with more food, which will be shared between monks and poor people. Os many of the Buddhist traditions seem to relate to feeding the poor. Disabled people also crowd around the temple tat is hour, begging alms. To give help to the less-fortunate, particularly during Pchum Ben, is to acquire merit. Many people explained that the offerings they made during the festival were to cancel out past sins.

Credited : http://khmerconcern.wordpress.com/2010/10/05

I love this article so I put it in my blog as archive so can i read it when I want.

One day trip in Wonderland , Siem Reap Angkor

I've been to this wonderland again with family ( my beloved MOM , cute Uncle, Mysterious Brother, and my lovely Husband) .
This is our second time and also in the season of Pchum Ben (from 6th to 9th) .
Uncle visited us for 3 weeks and he wanted to go to Cultural Village so much.

Infront of Bayon Temple.

It surprised me , he also name Sombo <-- that elephant .

The interesting parts during this trip are :

- We could have good condition hotel for 15$ , and also we could see beautiful sunrise from the window with the romantic balcony.

- We went to the restaurant that I and my colleagues usually to go during our field work in Siem Reap , which made me feel no different from going for work .. not sth I want but i had no choice since we didn't no where else to go.

I acted like seller here.

- We bought many good stuffs in night market (10 tshirts , 2 wooden bowls , artistic wallets... )

We love painting and we want to buy some, but we have no place to hang or put them, our walls are full.

- We unexpectedly watched the performance about "Bret" special performance at Cultural Village for Pchum Ben time . The performance is new and really funny.What even more interesting at this part is that we were sitting near some girls who tended to scared and screamed aloud even with a minor intentional act of ghost disguise, which made me laughed badly. Actually if i was also scared at this frightening and jump on my Honey , m sure I could have more fun. But i don like to act.. ha

- We went to Bra Sart Beung Mealea (almost totally ruined) , a very beautiful old and ruined Temple. We had beautiful lunch there , our dishes were deer :) and cost us only 60000riel = 15$

-Honey and I had very interesting memory together at Bra Sart Beung Mealea.
We started to experience a bit adventure in exploring another way out to the front gate. We thought if we passing this wall , could reach the front gate but it's not like this at all. So we climbed on the temple's fell-off walls and rocks .. We almost got lost and and I was so pale as I scared that we might meet the thief or bad people or snake cuz our surrounding was like no one and no wind . we kept walking and searching for awhile until we found a couple were exchanging their love dialogues at the corner up top of the wall . Through their guide we found the way out and we went back to our original spot.
Thanks my Buddha, cuz my feet were almost sprained as I jumped hard from one rock to anther. However I wasn't like damn scared cuz I was with my wonderful honey and he kept mocking at how I looked so healthy and strong , yet easily scared (Fatty Pale) Lolz

Going to Pagoda

DIY Sweet Home!

Honey had official working mission to Korea and he back home bought me a pack wood maybe it call DIY sweet home as Gift (haha)

When I saw it .. I felt like “Ow!”

He knew I’m so lazy to do this kind of stuff.. (I guess he tested my commitment again ...ahhh!!)

Bcuz I always tease him on how he and his brother spent 2 weeks on arranging 3000pieces of Pitsaw haha..

Ever then, He kept complaining that I didn’t value his love as he sincerelly tried so hard to seek for the meaningful gift for me , yet I didn’t bother to arrange it at all

and he acted like he was so hopeless in Me And his face was like ":("

Actually.. He doesn’t know me clearly yet, I just acted like I ignored it as I want him to feel little sad first hehehe..

....One day after cleaning up my room, I arranged all pieces together and made it into Sweet Home… I was doing it with smile as I unexpected my honey to be happy and surprised to see it ..

As I kept arranging it on and on.. I was so getting into it.. kinda don’t want it to end…

Ta.. Ti.. Ta… finally I got it done… I was super haaaaaaaapy… I feel like I got a Real big home.. look so beautiful and cute..

Now I am feeling so touchy and able to learn my honey 's initial feeling when he got me this gift.

Honey come in.. And he was kinda shouted “Honey ….!! You are …Lovely ” hehe..^^ (I am !!)

This little house is so pretty.. However it a bit fragile (But my feeling for honey isn’t)

Honey said now he couldn’t afford me big house.. But one day he promises to build me a house like this one ^^ maybe build in our farm in the countryside.

Let's wait and see !! ..

ថត​រួប​គឺងាយស្រួល​ ៣

ការ​ប្រើ​ប្រាស់ Shutter Speed មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​ចំនួន​លើ​រូបភាព ។ បើ​យើង​ប្រើ​ល្បឿន Shutter Speed លឿន នោះ​គ្រប់​សកម្ម​ទាំងអស់​នឹង​ស្កុប ។ បើ​យើង​ចង់​ថត​វត្ថុ​មួយ​មាន​ចលនា ហើយ​ចង់​បាន​រូប​វា​ហ្នឹង​ថ្កល់ នោះ​យើង​ត្រូវ​ផ្តោត​ឲ្យ​ចំវត្ថុ​នោះ ដាក់​ Shutter Speed ឲ្យ​លឿន​នោះ​យើង​នឹង​បាន​វត្ថុ​នោះ​ច្បាស់ និង​ហ្នឹង​ថ្កល់ ។ តែ​បើសិន យើង​ដាក់​លឿន​ shutter យឺត នោះ​យើង​នឹង​ឃើញ​វត្ថុ​"ព្រាល​ចលនា" (Motion Blur) ។ ដោយ​ប្រើ​ គំនិត​នេះ យើង​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​រូបយើង​ប្រាប់​រឿង​បាន​កាន់​តែ​ច្រើន រូប​កាន់​តែ​មាន​អត្ថន័យ ។

ដូច​រូប​ខាង​ក្រោម ថត​នៅ​ម៉ោង ១ ថ្ងៃត្រង់ បង្ហើយ​ខ្យល់​ទាំង​បី​មាន​ ១ នៅ​ហ្នឹងថ្កល់ ដើម្បី​អាច​ថត​សកម្មភាព​នេះ​បាន ខ្ញុំ​ត្រូវ​ដាក់​ឲ្យ​ម៉ាស៊ីន​ថត​ខ្ញុំ​យឺត​ជា​ល្បឿន​វិល​នៃ​បង្ហើយ​ខ្យល់​នោះ ។ បើ​ល្បឿន​យឺត ពន្លឺ​នឹង​ចួល​ខ្លាំង​រូប​ថត​នឹង​ឆេះ ដូចនេះ​ ខ្ញុំខ្ជិប​ពន្លឺកុំឲ្យ​ចូល​ច្រើនពេល ដោយ​តំឡើង Aperture និង​ បន្ថយ ISO ។

បង្ហើយខ្យល់​ទាំង​បី​នេះ មាន​មួយ​នៅ​ហ្នឹង (Speed: 1/20s; f:36; ISO: 100)

ក្នុង​រូប​ខាង​ក្រោម ខ្ញុំ​ព្យាយាម​ថត​ម៉ូតូ​កំពុង​បើក​បរ​ក្នុង​ល្បឿន​មួយ ។ បើ​ខ្ញុំ​ប្រើ Shutter Speed លឿន​ជាង​ល្បឿន​ម៉តូ​នោះ​នឹង​ឃើញ​ម៉ូតូ​នៅ​ស្ងៀម ។ ប៉ុន្តែ​បើ​ខ្ញុំ​យក​ ល្បឿន​បិទ​យឺត​ជាង​ល្បឿន​ម៉ូតូ​នោះ រួប​ម៉ូតូ​ព្រាល ។ ដូចរូប​ខាង​ក្រោម អ្នក​ធ្វើ​ទូ​រស័ព្ទ និង​គ្រួសារ​មួយ​នៅ​ពីក្រោយ​ឃើញ​ច្បាស់ តែ​វត្ថុ​មាន​ចលនា​ ឃើញ​ដាន​ព្រាល ។ រូប​នេះ​បញ្ចាក់ថា ម៉ូតូ​មាន​ចលនា ។ ចុះ​ប្រសិន​បើ ខ្ញុំ​បញ្ជាក់​ថា​ម៉ូតូ​មាន​ចលនា ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​ម៉ូតូ​ឃើញ​ច្បាស់វិញ?

វត្ថុ​មាន​ចលនា​ព្រាល តែទិដ្ឋភាព​មុខ និង ក្រោយ​ច្បាស់ (1/25s; 10; 160)

ល្បិច​បន្តិច​ដែល​ត្រូវ​ប្រើគឺ យើង​ធ្វើ​ចលនា​ម៉ាស៊ីន​ថត​ឲ្យ​ស្រប​តាម​ចលនាម៉ូតូ ក្នុង​ល្បឿន 1/25s ដូចគ្នា ខ្ញុំ​ធ្វើ​ចលនា​ម៉ាស៊ីនថត​បន្តិចតាម​ចលនាម៉ូតូ ផល​ដែល​ខ្ញុំ​ទទួល​បាន​គឺ​ដូច​រួប​ខាង​ក្រោម ។ ខ្ញុំ​តម្រង់​​និង​ផ្តោត​យក​អ្នក​ជិះម៉ូតូ រួច​ខ្ញុំ​អូស​ម៉ាស៊ីន​តាម​ទិស​ម៉ូតូបន្តិច​ រួចចុច​ថត ។ បើ​ប្រៀបធៀប តម្លៃ​ល្បឿនបិទ Aparture និង ISO រូប​ទាំងពីរ​មិន​ខុស​គ្នា​ប៉ុន្មាន​ទេ ។ តែ​អ្វី​ដែល​ខុសគ្នា គឺចលនាម៉ាស៊ីន​ថត ។

នេះជា​អ្វី​ដែល​ចង់​បាន វត្ថុ​មាន​ចលនា​ច្បាស់ ប៉ុន្តែ​ទិដ្ឋភាព​មុខ និងក្រោយ​ព្រាល (1/25s; 9; 160)

ដូចនេះ​ពេល​ឃើញ​ម៉ូតូ តម្រង់​ហើយ​ធ្វើ​ចលនា​បន្តិចដើម្បី​បំពេញ​ល្បឿន នោះ​យើង​ទទួល​បាន​ផល ។ តាម​ពិត​ ខ្ញុំ​ថត​ប្រហែល​មួយ​រយ​ដង ទើប​បាន​រួម​ល្អ​ខ្លះ ក្នុង​នោះ​រើស​បាន​តែ​ប្រាំ​ប៉ុណ្ណោះ ។

ថតរូប​គឺងាយស្រួល ២

ពេលនេះយើង​និយាយ​ពី​ការ "ផ្ដោត" (Focus) លើ​វត្ថុ​ មានន័យថា​យើង​ចង់​ថត ឬ​ចង់​ឲ្យ​វត្ថុនោះឃើញ​ច្បាស់ ​។  ពេល​ខ្លះ​ យើង​ចង់​បង្ហាញ​តែ​វត្ថុ​មួយ​បុណ្ណោះក្នុង​រូបភាព​នោះ ដូច​នេះទោះ​វត្ថុ​ ឬ​ទិដ្ឋភាព​ដ៏ទៃមិន​ច្បាស់​ក៏​គ្មាន​បញ្ហាដែរ ។ បើ​យើង​ថត​ទេស​ភាព គឺ​យើង​ចង់​ឲ្យ​ទេស​ភាព​ទាំង​មូល​មើល​ទៅ​ច្បាស់ មាន​ន័យ​ថា​វត្ថុ​នៅ​ក្នុង​ទេសភាព​នោះ​មិន​បាច់​ច្បាស់ ឬ​លម្អិត​ពេក​ទេ ។ ធាតុ​សំខាន់​នៃ​រូបភាព​មួយ​មាន ១--ទិដ្ឋភាពក្រោយ​ (Background) ២--វត្ថុត្រូវថត(object) និង ៣--ទិដ្ឋភាពខាងមុខ​ (Foreground) ។​ ជា​ធម្មតា យើងប្រើ Aperture ដើម្បី​ផ្តាច់វត្ថុ​ត្រូវថត ចេញ​ពី ទិដ្ឋភាពក្រោយ​ និងខាងមុខ​ ។ មាន​ខុស​គ្នា​រវាង ម៉ាស៊ីន​តម្រង់ថត និង​ម៉ាស៊ីន​អាជីព គឺ​នៅត្រង់​នេះឯង ។

កាល​ណា​យើង​ចង់ផ្តោត តែ​លើ​វត្ថុ​មួយ យើងត្រូវ​​កំណត់​តម្លៃ Aperture ឲ្យកាន់​តែ​តូច​បំផុត​អាចធ្វើ​ទៅ​បាន នោះ​វត្ថុ​នឹង​ផ្ដាច់ចេញ​បាន​ល្អ ដោយទិដ្ឋភាព​ក្រោយ និង​ទិដ្ឋភាពមុខ ឡើង​ស្រវាំង។ អាច​និយាយ​​បាន​ថា មាន​តែ​វត្ថុ​ផ្តោត​ទេ​ដែល​ច្បាស់ ក្រៅ​ពី​នោះ​ស្រវាំង​ទាំង​អស់ នេះ​ហៅ​ថា ចម្បាស់​ដាច់ (Shallow depth of Field)។ គេច្រើន​​​ប្រើ ក្នុង​ការ​ថតមនុស្ស វត្ថុអ្វី​មួយ ឬ​សកម្មភាព​អ្វី​មួយ ដែល​គួរ​ឲ្យ​អ្នក​ថតចង់​ឲ្យ​អ្នក​ទស្សនា​ចាំអារម្មណ៍ ។ Aperture ទាប​បំផុត​កំណត់​ដោយ​កែវ ។

បើ​យើងចង់​បាន វត្ថុ​យើង​ផ្ដោត​ច្បាស់ ហើយ​ទិដ្ឋភាពខាង​ក្រោយ​ច្បាស់​ដូចគ្នា​ដែរ យើង​ត្រូវ​បង្កើន​តម្លៃ Aperture ។ បង្កើត​បន្តិច ធ្វើឲ្យ​វត្ថុ​នៅ​ជុំ​វិញ​វត្ថុផ្តោត ​ឃើញ​ច្បាស់  ប្រសិន​បើ​បង្កើន​កាន់តែ​ច្រើន មានន័យថា​វត្ថុ នៅ​កាន់តែ​ឆ្ងាយ​ពី​វត្ថុ​នោះ ​នឹង​ច្បាស់​ កាន់តែ​ធំ ទិដ្ឋភាព​ខាង​ក្រោយ​កាន់តែច្បាស់ ។ នេះ​គេហៅថា ចម្បាស់​ជ្រៅ (greater depth of field) ។ គេ​ច្រើន​ប្រើ ចម្បាស់ជ្រៅ​ដើម្បី​ថត​ពី​ទេសភាព​ទូទៅ ថត​ទិដ្ឋភាព​រួម ថត​បរិយាកាសជាដើម ។

ឧស្សាហ៍ យើង​មាន​មនុស្ស​បី​នាក់​តម្រង់ជួរ តាមលំដាប់ "ក" "ខ" "គ" និង "ឃ" ។  បើធៀប​នឹង​ម៉ាស៊ីន​ថត "ក​" នៅ​ជិតជាងគេ ហើយ "ឃ" នៅ​ឆ្ងាយ​ជាងគេ ឬជ្រៅ​ជាងគេ ។ ឧបមាថា នៅ​ក្នុង​ជួរ​នោះ​មាន​តែ "ខ" ទេ​ស្រី ហើយ​យើងចង់បង្ហាញ ថាជួរ​នេះស្រី​មាន​តែ​ម្នាក់​ ដូចនេះ យើង​ត្រូវ​ផ្តោត​ម៉ាស៊ីន​យើង​លើ "ខ" រួច​កំណត់​ Aperture ឲ្យ​ទាប​បំផុត ។ សន្មត​ថា មាន​ពន្លឺគ្រប់គ្រាន់ នោះ​រូប​ដែល​ចេញ​មក និង​ច្បាស់​តែ "ខ" មនុស្ស​ក្រៅ​ពី​នោះ​ស្រវាំង ។ បើ​យើង​ ចង់​ឲ្យ​ច្បាស់ "គ" ផងដែរ យើង​ត្រូវ​តម្លើង Aperture ល្មម​គ្រប់​គ្រាន់នឹង​អាច​បង្កើន​ភាព​ច្បាស់​ដល់ទីនោះ ។ ហើយ​បើ​ចង់ ឲ្យ​ច្បាស់​ចាប់ "ខ" ទៅ​រករហូត ត្រូវ​បង្កើន Aperture ឲ្យ​កាន់​តែ​ធំអាចធ្វើ​ទៅ​បាន ។

ប៉ុន្តែ​ត្រូវចាំ​ថាត្រូវ​មាន​ពន្លឺ​គ្រប់​គ្រាន់​ចូល​ក្នុង​ម៉ាស៊ីន​ថត​ទើប​រូប​ល្អ ហើយ​បើ​មាន​ពន្លឺ​ចូល​ច្រើន​ពេក​ក៏​មិន​ល្អ ។ ពេក​បើក Aperture ធំពន្លឺចូល​ច្រើន ដូចនេះ​យើង​ត្រូវ​បង្កើន shutter speed ឬបន្ថយ ISO ដើម្បី​ដក​ពន្លឺ​ចេញ​ខ្លះ ។ ពេក​កំណត់ Aperture តូច​ពន្លឺ​ចូល​តិច ដូចនេះ យើង​ត្រូវ​បន្ថយល្បឿន Shutter ឬបង្កើន ISO ដើម្បី​បង្កើន​ពន្លឺ​ចូល​ម៉ស៊ីនថត ។ ដូចនេះ ត្រូវ​គ្រប់គ្រង​អាបី​ហ្នឹង​ឲ្យ​បាន ទើប​រូប​បាន​ស្អាត ។

សម្គាល់

• ផ្ដោត (កិ.), (កិ. វិ.) (ជើង ដ) តម្រង់​សំដៅ​ដូច​គេ​ដោត​ពី​លើ​ចុះ​ក្រោម​ដោយ​គ្រឿង​សស្ត្រាវុធ; ឬ​សត្វ​ស្លាប​ដែល​បោះ​ពួយ​ចុះ​ឬ​ក៏​ឆាប​សំដៅ​ដាក់ : ផ្ដោត​ចុង​កាំបិត, ផ្ដោត​ចុង​កាំភ្លើង; ខ្សែ​បោះ​ពួយ​ផ្ដោត​ឆាប​ឆក់​កូន​មាន់ ។ ផ្ដោត​ចិត្ត តាំង​ចិត្ត​សំដៅ​ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​អ្វីមួយ ។
• ទិដ្ឋភាព (ន) ភាព​ដែល​មើលឃើញ ។

ថត​រូប​គឺ​ងាយ​ស្រួល ១

តម្រង់​ចុចៗ ជា​រឿង​ងាយ​ស្រួល​ពេល​ថត​រួប ប៉ុន្តែ​​ជា​ទូទៅ​អ្វី​ដែល​យើង​មើល​ឃើញ​ និង​ចង់​បាន​ មិន​ដូច​អ្វី​ដែល​ម៉ាស៊ីន​ថត​ផ្ដិត​រូប​ភាព​បាន​នោះ​ឡើយ ។ តាម​ពិត​ការ​ថត​រូប​មិន​ស្មុគ្រ​ស្មាញ​ប៉ុន្មាន​ទេ ដើម្បី​បាន​លទ្ធផល​ដែល​យើង​ចង់​បាន ពីព្រោះ​វាគ្រាន់​តែ​ជា​ការ​កំណត់​បរិមាណ​ពន្លឺ ឲ្យ​ចូល​ម៉ាស៊ីន​ថតតាម​របៀប​ដែល​យើង​ចង់​បាន ។ បើ​ពន្លឺ​ចូល​តិច​ពេក​ក្នុង​ម៉ាស៊ីន​ថត រូប​នឹង​ងងឹត (under exposure) បើ​ចូល​ច្រើន​ពេល​រូប​នឹង​ឆេះ (over exposure) ។ ដើម្បី​កំណត់​បរិមាណ​ពន្លឺ នៅ​លើ​ម៉ាស៊ីន​ថត​​មាន​វិធី​ពីរ (១) ការ​បើក​រន្ធឲ្យ​ពន្លឺ​ចូល ហៅថា Aperture និង (២) ការកំណត់​ល្បឿនបិទពន្លឺ ហៅ​ថា Shutter Speed ។

សម្រាប់​ Aperture បើ​គិត​ជា​លេខកាន់​តែ​ធំ រន្ធ​បើក​ពន្លឺ​កាន់តែ​តូច ដូចនេះ​ពន្លឺ​ចូល​កាន់តែ​តិច ។ ឥទ្ធិពល​វា​លើ​រូប​ថត​ ហៅ​ថា Depth of Field (ជម្រៅ​នៃចម្បាស់​) ដែល​ជា​ភាព​ច្បាស់​នៃ​រូបថត ឬ​ភាព​ស្រវាំង​នៃ​រូប​ភាព ។ Shallow depth of field (ចម្បាស់​រាក់) មាន​ន័យ​ថា​ក្នុង​រូប​របស់​យើង មាន​តែ​វត្ថុ​មួយ​ដែល​យើង​ផ្តោត​ច្បាស់ ក្រៅ​ពី​នោះ​ស្រវាំង ។ Greater depth of field (ចម្បាស់​ជ្រៅ) មាន​ន័យថា វត្ថុដែល​យើង​ផ្ដោត​ និង​រូបភាព​ផ្សេង​ទៀត​ច្បាស់​ទាំង​អស់​ដូចគ្នា ។ ដូចនេះ គុណភាព​រូប​មាន​ពីរ មួយ​គឺ​ច្បាស់​លើវត្ថុ​ដែល​យើង​ចង់​រំលេច/ឲ្យ​ច្បាស់ ក្រៅ​ពី​នោះ​ស្រវាំង និង​មួយ​ទៀត​គឺ​ច្បាស់ទាំង​អស់ គ្មានអ្វី​​ស្រវាំង ។ បើរូប​ស្រវាំង​ទាំង​អស់ ប្រហែល​មិន​មែន​ជា​រូប​ថតល្អឡើយ ។

សម្រាប់ Shutter Speed បើ​លេខ​កាន់តែ​ធំ មាន​ន័យថា​ល្បឿន​បិទ​ពន្លឺ​កាន់តែ​លឿន ដូចនេះពន្លឺ​ចូល​បាន​តិច ។ ឥទ្ធិពល​វា​លើ​រូបថតគឺ​ សកម្មភាព​វត្ថុ​ដែល​ត្រូវថត ។ បើ​ល្បឿន​បិទ​នៃ​ម៉ាស៊ីន​ថត យឺត​ជាង​ល្បឿន​វត្ថុ​ដែល​ត្រូវ​ថត រូប​ភាព​នឹង​មិន​ច្បាស់ មានដាន​ពន្លឺព្រាលៗ ។ ផ្តានពន្លឺ​ព្រាល​ខ្លី ឬ​វែង​ អាស្រ័យទៅ​លើ ​ថាតើ​ល្បឿន​បិទ​យឺត​ជាង​ល្បឿន​វត្ថុ​ប៉ុណ្ណា ។ បើ​សិន​ជា​យើង​ថត​ វត្ថុ​ដែល​មាន​សកម្មភាព ឧទា. មនុស្ស​ជិះ​ម៉ូតូ យើង​ត្រូវ​កំណត់​ល្បឿន​បិទ​ម៉ាស៊ីន​ថត យើង​ឲ្យ​លឿន​ជាង​ល្បឿន​ម៉ូតូ ដើម្បី​កុំឲ្យ​រូប​ភាព​ព្រាល ។ បើ​យើង​ថត​វត្ថុ​នៅ​ហ្នឹងថ្កល់ យើង​អាច​កំណត់ Shutter Speed ឲ្យ​តូច ដើម្បី​ឲ្យ​ម៉ាស៊ីន​ថត​ទទួល​ពន្លឺ​បាន​ច្រើន ។

ចុង​ក្រោយ យើង​មាន​អថេរ​មួយ​ទៀតគឺ ISO ជា​ភាព​ភ្ញោច​ទៅ​នឹង​ពន្លឺ ។ បើ​លេខ​កាន់តែ​ធំ មាន​ន័យ​ថា​ម៉ាស៊ីន​យើង​កាន់​តែ​ភ្ញោច​ទៅ​នឹង​ពន្លឺ ដូច​នេះ​ទោះ​មាន​ពន្លឺ​ចូល​តិច ដែល​ម៉ាស៊ីន​ថត​ទទួល​បាន​ច្រើន ឬ​ដើម្បី​ផ្តិត​បាន​រូប​ភាព​ ម៉ាស៊ីន​ថត​ត្រូវការ​បរិមាណ​ពន្លឺ​តិច ។ បើ​លេខ​តូច មានន័យ​ថា​​ម៉ាស៊ីន​ថត​ត្រូវ​ការ​បរិមាណ​ពន្លឺ​ច្រើន ដើម្បី​ផ្តិត​បាន​រូប​ភាព ។ បញ្ហា​​មួយ​គឺ​ថា រូប​ដែល​មាន​ ISO ធំ គឺ​មាន​ចំណុចគ្រាប់ៗ ដេរដាស​លើ​រូប នៅ​ពេល​ពង្រីកធំ ធ្វើ​ឲ្យ​រូប​ភាព​មិន​ម៉ត់​ស្អាត ។​ ដូច​នេះ រូប​មួយ​ល្អ គឺ​នៅ​ពេល​ពង្រីក​កាន់តែ​ធំ​ទៅ​គឺ​គ្មាន​គ្រាប់ៗ ឬ​ម៉ត់ ។ ប៉ុន្តែ បើ​រូបភាព​ម៉ត់ ហើយ​ងងឹត​ស្លុប​មើល​មិន​ឃើញ​ក៏​គ្មាន​បាន​ការ​ដែរ ។

ដូចនេះ​រូប​ភាព​ល្អគឺ ច្បាស់ ម៉ត់ និង​ផ្តោត​បាន​ល្អ ។ ល្អម៉្យាង​ទៀតគឺ ថានៅ​ពេល​​ឃើញ​រូបរបស់​យើង គេ​អាច​យល់​បាន​ថា​ យើង​ថត​ចង់​ថត​ពី​អ្វី ឬ​ចង់​បង្ហាញ​ប្រាប់​អ្វី​គេ អំពី​មនុស្ស ទេសភាព ឬសកម្មភាព ជា​ដើម ។ ដើម្បី​បាន​រូបភាព​ល្អ យើង​មាន​​​អថេរ​បី​ដើម្បី​កំណត់ (១)ទំហំ​រន្ធ​ពន្លឺ ឬ Aperture (2)ល្បឿន​បិទ​ពន្លឺ ឬ Shutter Speed និង (៣)ពញ្ញោច​ពន្លឺ ឬ ISO ។ ទាំង​អស់​កំណត់​ពី​បរិមាណ​ពន្លឺ ដែល​ម៉ាស៊ីន​ថត​ទទួល ។ ម៉ាស៊ីន​ថត​តម្រង់ចុច ធ្វើ​ការ​គណនា​​តម្លៃ​ទាំង​នោះ​​ដោយ​ស្វ័យ​ប្រវត្តិ ដោយ​ផ្អែក​លើ​ធាតុចូល​មួយ​ចំនួន​ ។ ពិសោធន៍​ខ្លួន​ឯង នឹង​បាន​សប្បាយ ហើយ​មិន​មែន​សប្បាយ​នឹង​រូប​ថត​ទេ គឺ​សប្បាយ​នឹង​ការ​គ្រប់​គ្រង​ម៉ាស៊ីន ឲ្យ​ធ្វើ​អ្វី​តាម​ការ​ស្រមើរ​ស្រមៃ​របស់​យើង ។


សម្គាល់

• ស្រវាំង (គុ.) (--វ៉ាំង) ដែល​ភ្លឺ​មិន​ច្បាស់​ព្រោះ​បាំង​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​ជាដើម (ចំពោះ​តែ​ភ្នែក) : ភ្នែក​ស្រវាំង ឬ ស្រវាំង​ភ្នែក ។
• ព្រាលៗ (កិ. វិ.), (គុ.) ដែល​មាន​ព័ណ៌​ដិត​រលាប​ៗ; ដែល​មិន​ច្បាស់, មិន​ជាក់, គ្រាន់​តែ​ព្រាង​ៗ : ក្រហម​ព្រាល​ៗ, ជ្រលក់​ដិត​ព្រាល​ៗ; យល់​ព្រាល​ៗ, ដឹង​ព្រាល​ៗ ។
ជួន ណាត (១៩៦៧)

Our favorite Family Dinner

If you reside in Phnom Penh , you surely know this place.
This is Le Seoul , one of the most famous Korean Restaurant.
It started 2 years ago when we ,my family, like to have family dinning there.
Who loves it the most is my Mom. Her favorite dish is the Korean BBQ beef.
Whenever I want to please my mom , I take her there.
Sometimes just eating the side dishes , we can feel full already.
However my friend , Kalyan said, if we go there and don't eat Korean BBQ beef, It is like we don't go at all.

This first time I was there is during my dating with my Hubby.
That time I was so touched by my honey's sweet word that I even cried while eating.
It was unforgettable moment.^^
However my honey doesn't like like this place, he said it same old same old foods.

I think wherever we eat are all the same , the most important thing is who with
Who we share our special moment...

This is me and one of my favorite book titled កំរងប្រយោគមាស​
That time I was so stressful form works, because I have to write a Radio Feature for my show and I didn't know how to start.
However after this dinner, I back to my self again.. happy and lively.
And this book teaches me a lot about explanatory writing.

1st Year Wedding Anniversary

This photo taken during special dinner on our 1st year wedding anniversary .
Luy looked confused and ... hehe

I got Luy this .. (don no what it called in English , sth like music box).. for his birthday since we still dating
After marriage ,He moved to live with me , It has also become my lovely property...hehehe..
Whenever I was tired and stressful from work, I listened to its music..Sweet and Beautiful..
and those two statues kept going round and round..
until It made me smile
cuz It reminds me of the time I just met Luy.
" My husband ".
because ....
" We know the date of day we met but we may not know when love happens. "